เ(ค)รื่องสองเพศ ตอนที่ 1

พอดีวันก่อนคุยกับเพื่อนเรื่องสิ่งมีชีวิตสองเพศแล้วก็เล่าเรื่องที่ให้นักศึกษาจัดสัมมนาให้เค้าฟัง แล้วเพื่อนพูดหลายประเด็นเกี่ยวกับสิ่งมีชีวิตสองเพศ แล้วบอกอีกว่าเค้าเคยได้ยินมาว่า "ถ้าคนที่มีอวัยวะเพศสมบูรณ์ทั้งสองเพศและมีมดลูกมีสเปิร์มครบถ้วน แล้วเอาเชื้อของตัวเองมาใส่ในไข่ของตัวเองจะทำให้เด็กที่เกิดมามีสภาพเหมือนเป็นตัวโคลนนิ่งของตัวเอง" ฟังแล้วก็คิดว่าน่าสนใจและควรไปหาข้อมูลต่อ และแหล่งข้อมูลที่ฮิตเข้าถึงง่าย (และอาจชุ่ย) ที่สุดก็คือเว็บไซต์ wikipedia ก็เลยลองใส่คำว่า Hermaphrodite ลงไปในเว็บไซต์ Google แล้วก็ตามคาด Link ของ wikipedia อันนี้ขึ้นมาอันแรก http://en.wikipedia.org/wiki/Hermaphrodite

ลองถอดความแล้วได้ดังต่อไปนี้

ทางชีววิทยาแล้ว Hermaphrodite เป็นสิ่งมีชีวิตที่มีทั้งเพศชายและหญิง (หรือเพศผู้และเมีย) ในตัวเดียวกัน สามารถพบได้มากในกลุ่มสัตว์ที่ไม่มีสันหลังโดยเฉพาะ แมลงและหอยทาก และพืชต่างๆ เพราะถือว่าการมีสองเพศเป็นลักษณะที่ปกติเพราะเป็นเงื่อนไขที่ทำให้สัตว์เหล่านี้สามารถแพร่พันธุ์ได้โดยที่สัตว์สองตัวที่มาผสมพันธุ์กันจะทำหน้าที่ทั้งเมียและผัวได้ ไม่จำกัดว่าครั้งนี้ที่ผสมพันธุ์แล้วเป็นเพศใดจะต้องเป็นไปตลอด บางครั้งเราอาจพบปลาลางกลุ่มที่มีสองเพศได้เช่นกันเพียงแต่จะไม่มากเท่าในหอยทากและแมลง

สำหรับมนุษย์เองเราใช้คำว่า Hermaphrodite กับคนที่มีเครื่องเพศทั้งสองเพศหรืออาจมีสองเพศตอนเกิดแต่เมื่อถึงวัยเจริญพันธุ์แล้วกลับมีเพศดเพศหนึ่งฝ่อไปและอีกเพศหนึ่งพัฒนาเด่นชัดมากกว่า คำว่า Hermaphrodite จริงๆ แล้วเป็นภาษาอังกฤษในศตวรรษที่ 15 มาจากภาษากรีก Hermaphrodious ซึ่งมาจากชื่อของเทพบุตรลูกชายของ Hermes เทพแห่งการสื่อสารและหัวขโมย กับ Alphrodite เทพแห่งความงาม สองคำนี่มาผสมกันเป็นชื่อลูกว่า Hermaphroditus นั่นเอง แต่ในสมัยนี้คนไม่นิยมใช้คำนี้กันสักเท่าไหร่ จะหันไปใช้คำว่า intersex มากกว่า

แต่ขอให้สังเกตตรงนี้ว่าสามีที่แท้จริงของ Alphrodite คือ Hephaestus ซึ่งเป็นเทพแห่งช่างตีเหล็กหน้าตาไม่ดีร่างกายพิการ และภรรยาของเขาก็คบชู้หลายคนทั้งที่เป็นเทพและอื่นๆ ส่วน Hermaphroditus นั้นเรียกได้ว่าหน้าตาดีจนมีนางไม้มาหลงรัก แต่เขาไม่รับรักของหล่อน ด้วยความหน้ามืดตามัวในความหลงร่างกายของเทพบุตรหล่อนจึงเข้าสิงเขาเพื่อให้ได้อยู่ด้วยกันตราบนิจนิรันดร์ จนร่างกายของเทพบุตรกลายเป็นสองเพศขึ้นมา

วันนี้เอาแค่นี้ก่อน เดี๋ยวมาต่อส่วนที่เป็นเรื่องพืชและสัตว์สองเพศวันหลังนะครับ

กำเนิดทองม้วน The Rise of Tongmuan

เมื่อปลายเดือนสิงหาคมที่ฝนตกเรื่อยๆ แม่ไปเจอลูกแมวนอนซมอยู่ใต้ท้องรถ ท่าทางดูป่วยมาก แต่แม่เป็นคนกลัวสัตว์ทุกชนิด (ย้ำ ทุกชนิดจริงๆ) แม่เลยไม่กล้าดึงลูกแมวออกมาจากใต้ท้องรถแต่เดินมาเล่าให้ป้านงค์ ป้าแม่ครัวฟังแทน แล้วป้านงค์ก็เอาไปเล่าให้พ่อฟังต่อ พ่อซึ่งรักสัตว์ทุกชนิด (ย้ำ ทุกชนิดจริงๆ) และคงยังเสียใจที่จิ้งจกยักษ์ตัวดำเมี่ยมที่เลี้ยงไว้เพิ่งตายไปหมาดๆ (ทุกชนิดจริงๆ บอกแล้วไง) คิดว่าน่าจะแก่ตาย เพราะพ่อเลี้ยงมันมาเป็นปีแล้ว พ่ออยากเห็นแมวจึงเดินไปดูและล้วงลูกแมวออกมาจากใต้ท้องรถ

พ่อเห็นว่ามันดูซึมๆ งงๆ และสับสนมาก ตัวร้อนและสกปรก พ่อเลยขอแม่ว่าจะเลี้ยงไว้ แม่ไม่ได้อนุญาตแต่ก็ไม่ได้ว่าอะไรเพราะคิดว่าแมวยังป่วย อย่างน้อยก็น่าจะลองให้น้ำให้ข้าวให้เค้านอนพักเผื่อว่าเค้าจะหายป่วยแล้วก็หายากบ้านเราไปเอง แม่บอกให้พ่อกับป้านงค์หาลังเล็กมาให้ลูกแมวนอน เอาผ้ามารองนิดหน่อยให้พออุ่น แม่เล่าให้ฟังว่าลูกแมวมันหลับปุ๋ยไปเลยพอพ่อวางมันลงไปในลัง เหมือนกับว่ามันเหนื่อยมากและรู้สึกปลอดภัยเมื่อได้เข้ามาอยู่ในบ้าน

ตอนดึกเรากลับเข้าไปที่บ้านก็ตกใจเพราะเห็นตัวอะไรเล็กๆ อยู่ในลัง ตอนแรกนึกว่าเป็นหนูท่อ เพราะมันสีมืดๆ เทาๆ แต่พอดีแม่นั่งอยู่ แม่เลยเล่าเรื่องทั้งหมดให้ฟัง แต่พ่อนี่ปักใจไปแล้วว่าเลี้ยงแน่ เราเองก็สงสารเห็นว่ามันเป็นเด็กน้อย ไม่สบาย และแม่ก็มาทิ้งไว้อย่างนี้ ก็แอบคิดว่าจะเลี้ยงเหมือนกันแต่ยังไม่กล้าบอกแม่ รอเนียนๆ ไปเองดีกว่า ฮิๆ

เรื่องที่ต้องเถียงกันคือเรื่องชื่อเพราะว่าพอลูบๆ แมวอยู่ ป้านงค์อาบน้ำเสร็จนุ่งกระโจมอกเดินมาพอดี และเธอเรียกเจ้าแมวว่า "อีนางกวัก".... เดี๋ยวนะ.... มีใครเค้าชื่อนางกวักกันยุคนี้ อย่าว่าแต่ยุคนี้เลย ยุคไหนก็ตาม ไม่ควรมีใครชื่อนางกวักทั้งสิ้น!!!! ถามว่าทำไมเรียกแมวว่านางกวัก ป้านงค์บอกว่า "ก็หางมันม้วนกวักเข้าไปนี่นา" เราเห็นด้วย แต่ชื่อนางกวักนี่มันไม่ไหวจริงๆ เคยได้ยินว่าพวกหมาแมวนีถ้าหลงมาแล้วเราเลี้ยงดีๆ มันจะให้โชคกับเรา ไหนๆ ว่าจะเลี้ยงแล้วก็ตั้งชื่อให้มันดูดีๆ หน่อยแล้วกัน หางมันม้วนๆ เข้าไป "ชื่อทองม้วนแล้วกัน" ถึงไม่ใช่ทองแท้ แต่ก็แสดงถึงลักษณะพิเศษเฉพาะตัวของเค้า แล้วก็น่ารักกว่านางกวักตั้งเยอะ... เนอะ!!! ทองม้วนเลยได้ชื่อทองม้วนมาตั้งแต่ตอนนั้น

วันรุ่งขึ้นเราก็เห่อเจ้าของเล่นชิ้นใหม่ คือเจ้าทองม้วนนี่แหละ ก็ถ่ายรูป อัพโหลดลงเฟซบุคไปเยอะ จนพี่ออยมาบอกว่าทองม้วนมันดูท้องป่องๆ น่าจะมีพยาธิ เราเองก็คิดแล้วว่ายังไงก็ต้องพาทองม้วนไปตรวจ ไปฉีดยาเพราะว่าที่บ้านมีหลานสาว ถ้าทองม้วนมันติดเชื้อแล้วเอามาติดหลานก็จะไม่ดี เลยพาทองม้วนไปตั้งแต่วันที่่สองที่อยู่ที่บ้านเลย

คุณหมอที่โรงพยาบาลสัตว์ ใจดีมากแล้วเห็นเค้าเขียนข้างหน้าว่าเป็น Cat Clinic น่าจะเชี่ยวชาญเรื่องแมว พาม้วน (ชื่อย่อของทองม้วน) ไปตรวจ คุณหมอบอกว่าพยาธิเต็มท้องเลย ต้องให้ยาถ่ายพยาธิกับยาฆ่าเชื้อที่ต้องกินวันละ สองครั้งครั้งละ 5 ซีซี แล้วคุณหมอก็ให้ที่ป้อนยากับสอนวิธีป้อนมา ชีวิตนี้ไม่เคยทำอะไรเลย อยู่เมืองไทยคนที่บ้านทำให้หมด ประมาณว่าเข้าห้องน้ำแล้วกดเองนี่ก็ทำเยอะแล้วนะ พอตอนอยู่เมืองนอกคิดว่าล้างจานลำบากแล้ว มาเจอป้อนยาแมวนี่เครียดกว่ามาก บางทีก็กลัวมันจะกัด บางทีก็กลัวว่าจะบีบหัวมันเละ โอยยย...

แต่การให้ยาก็ผ่านไปได้ด้วยดี จนพ่อขอทำบ้างนี่แหละ...

พ่อเป็นคนมีความคิดสร้างสรรค์ หมอสั่งให้ให้ 5 ซีซี คือประมาณครึ่งหลอด พ่อให้นี่ประมาณหลอดครึ่ง หมอไม่ให้กินนม พ่อให้กินนมแล้วแอบแถมข้าวกับปลาด้วย หมอไม่ให้ออกไปเล่นนอกบ้าน พ่อพาไปเล่นในกล่องเครื่องมือซ่อมรถ หมอให้อึเป็นที่เป็นทาง พ่อตามใจไม่ดุ สรุปว่าป้านงค์ต้องรับบทโหดตุ้บตั้บสั่งสอนทองม้วนเป็นประจำ วันนี้เอาแค่นี้ก่อนนะ ดึกแล้ว :)

[Seminar] Gender and Politics สัมมนาเพศกับการเมือง

วันนี้ที่ห้องเรียนเพศกับการเมืองมีสัมมนาเรื่อง "เพศ ศิลปะ ความรัก กับการร่วมเพศร่วมสมัย" จัดโดยนักศึกษาชั้นปีที่ 4 จำนวน 13 คน สัมมนานี้เป็นส่วนหนึ่งของวิชาเพศกับการเมือง หลักสูตรรัฐศาสตร์ คณะมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฎสวนดุสิต โดยที่นักศึกษาเป็นผู้ดำเนินรายการและจัดรูปแบบเนื้อหาในสัมมนากันเอง อาจารย์ทำหน้าที่ฟังและแสดงความคิดเห็นเป็นบางช่วง...



มีหลายประเด็นที่น่าสนใจที่นักศึกษาพูดคุยถกเถียงกัน ส่วนที่่น่าสนใจและพอจะนำมาเล่าให้ทุกคนฟังได้มีดังต่อไปนี้


1. ประเด็นเรื่องการกำหนดเพศ


เป็นการพูดคุยว่าเราระบุตัวเราเป็นเพศตั้งแต่เมื่อไหร่ นักศึกษาบางท่านบอกว่าคนที่เป็นเพศอื่นๆ น่าจะเกิดจากการผิดปกติของร่างกาย ที่โครโมโซมพิการ แต่เพื่อนหลายคนไม่เห็นด้วย เพราะคิดว่าคนที่โครโมโซมพิการ คือมีอวัยวะเพศทั้งของชายและหญิงน่าจะเป็นกระเทยแท้ๆ แต่สำหรับคนที่เป็นเพศอื่นๆ นั้นไม่น่าจะเป็นเรื่องความผิดปกติไม่ว่าจะทางร่างกายหรือจิตใจ แต่น่าจะเรียกว่า "รสนิยมทางเพศ" มากกว่า เท่ากับว่านักศึกษาไม่เห็นด้วยกับเรื่องที่ว่าการที่มนุษย์จะชอบเพศใดเป็นเหตุทางธรรมชาติหรือสัญชาตญาณ (Nature)

ส่วนเรื่องที่ว่าจะเป็นจากการเลี้ยงดู (Nurture) นั้นนักศึกษาได้ถกเถียงและสรุปว่าการเลี้ยงดูอาจจะทำให้เด็กติดบุคลิกภาพแบบใดแบบหนึ่งโดยเฉพาะ เช่น ลูกทหารอาจมีลักษณะแข็งๆ หรือผู้ชายที่เป็นลูกชายคนเดียวและถูกเลี้ยงด้วยผู้หญิงหลายๆ คน หรือโตมากับพี่น้องผู้หญิงหลายคนก็อาจมี่ลักษณะอ่อนโยน หรือมีท่าทางคล้ายผู้หญิงแต่ไม่จำเป็นว่าจะต้องเป็นเกย์ สรุปว่าเรื่องที่เราจะกำหนดว่าตนเองเป็นเพศอะไรนั้น ไม่เกี่ยวกับ Nature หรือ Nurture เป็นเรื่องของการระบุตัวตนของแต่ละปัจเจกเอง


2. ประเด็นอำนาจภาษากับเพศ

นักศึกษาเข้าใจว่า ภาษาเป็นสิ่งที่มีอำนาจ เป็นอาวุธของเพศหรือชนชั้นที่เป็นใหญ่ในสังคมแต่ละสังคม แต่ลักษณะสำคัญที่นักศึกษาสังเกตเห็นก็คือการที่ภาษาไทยใช้คำว่า "แม่" กับเรื่องที่เป็นเรื่องใหญ่ๆ เช่น แม่น้ำ แม่ทัพ แม่โพสพ แม่ธรณี หรือ มาตุภูมิ เป็นต้น ทุกแม่ในที่นี้เป็นทั้งผู้ให้กำเนิดหรือเป็นผู้ที่กุมอำนาจสูงสุดในพื้นที่หนึ่งๆ แต่ผู้หญิงที่เป็นเพศแม่กลับเป็นผู้ไร้อำนาจในสังคมไทย หรือแม้กระทั่งภาษาอังกฤษในสมัยก่อนก็ใช้คำเพศหญิงแทนประเทศ เช่นเรียกแทนประเทศว่า She หรือบ่งบอกว่าสิ่งใดเป็นของประเทศใดด้วยคำว่า Her แต่แล้วทุกประเทศก็เป็นส่วนหนึ่งของระบบการปกครองแบบชายเป็นใหญ่ (Patriarchy) เหมือนกับประเทศไทย

หรือการใช้คำที่แสดงการกระทำ เช่น "เสียบ แทง เอา ได้" กับการที่ผู้ชายจะไปมีเพศสัมพันธ์กับผู้หญิง คล้ายกับลักษณะการร่วมเพศที่อวัยวะเพศชายจะเป็นสิ่งที่เข้าไปในอวัยวะเพศหญิง แต่เวลาผู้หญิงมีเพศสัมพันธ์กับผู้ชายนั้น การใช้คำจะบ่งบอกถึงการถูกกระทำด้วยการนำคำว่า ถูก ไปใส่ข้างหน้า เช่น "ถูกเสียบ ถูกแทง ถูกเอา หรือ เสีย"

แต่อาจารย์เสนอว่า ผู้หญิงสมัยนี้ปลดแอกตนเองจากการถูกกดขี่ทางภาษามากขึ้นเพราะว่าพวกเธอก็ใช้คำคล้ายๆ กับที่ผู้ชายใช้ เช่น "จะเอาผู้ชายคนนี้ให้ได้" และแสดงออกทางเพศมากขึ้น เช่น Samantha ในละคอนยอดนิยมของตะวันตกเรื่อง Sex and the City ที่เป็นตัวแทนการเปิดเสรีทางเพศในยุคนี้

3. ประเด็นเพศในวรรณกรรมและศิลปะ

นักศึกษาชี้ว่ามีการสอดแทรกเรื่องเพศในงานศิลปะต่างๆ เช่นรูปปั้น Hermaphroditus ลูกชายของเทพ Venus ที่เป็นชายรูปงานจนนางไม้หลงรักและมาสิงร่างจนกลายเป็นคนที่มีอวัยวะเพศทั้งของชายและหญิง ทีตั้งอยู่ที่พิพิธภัณฑ์ลูฟร์ ประเทศฝรั่งเศส หรือเทวรูปสองเพศของลาวที่เรียกกันว่า "บักหำหี"

หรืองานภาพวาดฝาผนังตามวัดของไทยที่แสดงให้เห็นการร่วมเพศทั้งระหว่าง ชายกับหญิง ชายกับชาย หรือการเล่นเพื่อนของหญิงกับหญิง จึงเป็นที่น่าสังเกตว่าเหตุใดภาพการร่วมเพศเหล่านี้จึงไปปรากฎบนกำแพงวัด

อีกประเด็นหนึ่งก็คือ การนำเรื่องเพศไปทำให้เป็นเรื่องอื่นๆ ที่สุนทรีย์ไม่ลามก เช่น งานวรรณกรรมยุครัตนโกสินตร์ อย่างกาพย์เห่ชมเครื่องคาวหวานที่นำผู้หญิงไปเปรียบเทียบกับอาหารเผ็ดร้อน ที่ชายใดได้ลิ้มลองแล้วก็ทำให้ติดใจใรสชาติจนอยากรับประทานอีก หรือกลอนอื่นๆ ที่นำสัญญะอย่างอื่นมาแทนเรื่องการร่วมเพศ เพื่อสร้างความอ่อนช้อยงดงามทางภาษาไม่ใช่เป็นการบอกตรงๆ ว่า "ชั้นจะเอาเธอ"

4. การร่วมเพศร่วมสมัยและการควบคุมทางเพศ


คุยกันว่าเด็กทีเกิดจากการร่วมเพศของหญิงกับหญิงว่าเป็น "เด็กที่เกิดมาจากสองโยนี" หรือ "เด็กไม่มีกระดูก" เพราะอินเดียเชื่อว่าผู้เป็นพ่อคือผู้ที่ให้กระดูกกับทารกและผู้เป็นแม่คือผู้ที่ให้เลือดและเนื้อกับทารก เด็กที่เกิดจากการร่วมเพศของหญิงกับหญิงจะเป็นเด็กประหลาด คือไม่มีกระดูก แต่ก็ไม่ใช่ว่าจะไม่มีชีวิตรอดได้


ส่วนญี่ปุ่นในศตวรรษที่ 17 มีการร่วมเพศระหว่างชายที่โตแล้วกับเด็กผู้ชายในลักษณะคล้ายกับกรีกโบราณที่ชายโตแล้วเป็นผู้กระทำเด็กชาย และเมื่อเด็กชายโตขึ้นก็จะเป็นผู้กระทำต่อเด็กชายรุ่นต่อๆ ไป จะต่างก็ตรงที่ว่าความสัมพันธ์ลักษณะนี้ในกรีกจะเป็นไปเพื่อให้ชายที่โตแล้วเป็นผู้สอนความเป็นชายให้เด็ก คือเป็น "พิธีส่งต่อความเป็นชาย" แต่ในญี่ปุ่นนั้นเป็นการมีเพศสัมพันธ์กันเฉยๆ (เรียกง่ายๆ ว่า "เอากันเฉยๆ") การมีความสัมพันธ์กับเด็กชายเป็นที่นิยมมากไม่ใช่แค่ในหมู่พระศาสนาพุทธของไทยที่มีข้อห้ามทางวินัยเรื่องการถูกเนื้อต้องตัวผู้หญิง (เลยไปถูกเนื้อต้องตัวผู้ชายแทน ?) เพราะว่าเรื่องแบบนี้ก็เกิดขึ้นในหมู่พระศาสนาพุทธของประเทศญี่ปุ่นเช่นเดียวกัน

และในวงสัมมนาได้ถกเถียงกันว่าเรื่องของการร่วมเพศระหว่างพระที่ถือศีลกับฆารวาส ที่เรามองว่าพระผิดเพราะพระถือศีลมากและเป็นตัวแทนของสถาบันศาสนา โดยเฉพาะศาสนาพุทธที่เป็นศาสนาหลักของสังคมไทยนั้น ผิดมากน้อยหรือเท่ากับการที่นักบวชของศาสนาอื่นกระทำผิดวินัยเรื่องชู้สาวในกรณีเดียวกัน (ผิดน้อยกว่าเพราะศาสนาอื่นไม่ใช่ศาสนาหลัก?) เปรียบเทียบกับเรื่องการประพฤติผิดทางวินัยระหว่างอาจารย์กับลูกศิษย์ว่าระหว่างพระกับอาจารย์ใครผิดมากกว่า วงสัมมนาคุยกันว่าอาจารย์ก็ถือว่าเป็นตัวแทนหลักของสถาบันการศึกษาและมีเครื่องแบบ (Uniform) และมีข้อปฏิบัติทางวินัยเช่นเดียวกับนักบวช (หรือผิดน้อยกว่าเพราะประเทศไทยไม่ได้เน้นเรื่องการศึกษา--คำขวัญเรามีแค่ "ชาติ ศาสน์ กษัตริย์")

แต่ที่เห็นพ้องต้องกันก็คือ คนที่อยู่ในเครื่องแบบอย่างไรก็ผิดมากกว่า คือพระผิดมากกว่าฆารวาส และอาจารย์ผิดมากกว่าศิษย์ เพราะความสัมพันธ์นั้นเป็นความสัมพันธ์ที่ไม่เท่าเทียมโดยมีนัยยะของความสัมพันธ์เชิงอำนาจ (Relations of Power) ซ่อนอยู่ในความสัมพันธ์นั้น

5. การร่วมเพศ


พูดเรื่องท่าทางการร่วมเพศและการสำเร็จความใคร่ด้วยตนเอง ด้วยการยกตัวอย่างกามาสูตร 64 ท่าของอินเดียที่เรียกว่า "ศิลปะทั้ง 64" ส่วนของไทยนักศึกษายืนยันว่ามีความรู้ที่มาในรูปแบบวีดีทัศน์ที่เรียกว่า "108 ท่า ลีลามังกร" ซึ่งหาดูได้ตามร้านขายหนังโป๊ทั่วไปหรืออาจดาวน์โหลดได้ตามอินเตอร์เน็ต อีกทั้งยังให้ความเห็นว่าในปัจจุบันการเผยแพร่ความรู้เรื่องเพศสัมพันธ์มีอย่างกว้างขวางมากขึ้นโดยเฉพาะความรู้ที่มีเรื่องแพทย์เข้ามาเกี่ยวข้อง เช่น คอลัมน์ในนิตยสารรายเดือนต่าง เช่น Men's Health หรือ Cosmopolitan ที่นำเอาเรื่องเพศมาประยุกต์เข้ากับการออกกำลังกาย (ประมาณว่าการออกกำลังกายท่านี้จะทำให้เราร่วมเพศในท่านี้ได้ทะมัดทะแมงขึ้นเป็นต้น) หรือเป็นการสอนการวางตัวเวลาออกเดทกับเพศตรงข้าม ฯลฯ


6. เรื่องเพศในสังคมไทย


นักศึกษาเห็นพ้องต้องกันว่าสังคมไทยเปิดกว้างเรื่องเพศมากขึ้น ให้โอกาสเพศอื่นๆ ในสังคมมากขึ้น เช่นมีเวทีประกวดสำหรับเพศต่างๆ นักแสดงนักร้องออกมาเปิดเผยมากขึ้น และมีพื้นที่ในสื่อ (Media) ให้กับเพศอื่นๆ มากขึ้น แต่ยังมีความไม่เข้าใจเกี่ยวกับเพศอื่นๆ อยู่หลายประเด็นเช่น การมองว่าเพศที่สามโดยเฉพาะชายรักชายเป็นเพศที่ทำให้โรคติดต่อทางเพศ โดยเฉพาะเอดส์ระบาด ทั้งๆ ที่สถิติได้แสดงให้เห็นแล้วว่าทุกๆ เพสมีส่วนช่วยเหลือให้โรคติดต่อทางเฑสแพร่ระบาดอย่างกว้างขวาง

"ความไม่เข้าใจและความกลัวนี้เองที่เป็นอุปสรรคทางปัญญากั้นขวางไม่ให้เกิดความเท่าเทียมทางเพศในสังคมไทย"

[Book] Dynamic Capabilities & Strategic Management (INTRODUCITON)

I have been reading this book, Dynamic capabilities & Strategic Management: Organizing for Innovation and Growth, for weeks but I just had time to really sit down and read it last night.

The book is written by David J. Teece, a Chaired Professor at the University of California Berkely, where he was the Director of the Institute of management, Innovation, and Organization for 25 years--and this book is pretty much his insights on management issues.

In the introduction, he explains that "strategic management" is about major decisions (that are complex--because interdependencies ;and uncertainty in customer reaction, competitor response, and market and technological change--and important) and invesment needed to reach the enterprises' goals (taking actions and marketing investment to reflect opportunities and changing circumstances) and it also is what explains the ability of the business enterprises to generate wealth for their stakeholders and shareholders.

Unfortunately, almost all management models ignore "intagible assets," innovation, firm capabilities and disequilibrium phenomena which actually and frequently happen in the real world, especially in the "advanced Post-industrial societies."

The idea of Post-industrial societies, Teece explians, is about to put creation, ownership and deployment of intangible assets (esp. Knowledge and relationships) at the core of any strategies that the enterprises would implement to yeild shareholder value. And the tangible assets are not just found in individuals, but also in processes and procedures and/pr (strategic) operation rules that could be essential in supporting new products and services but are still ignored in market approaches.

This book looks in fields in an endeavor to identify characteristics of the business enterprises and of management actions, designs and processes which undergrid superior enterprise performance.

It, moreover, provides analysis of markets, competition, innovation and the organization of the business enterprise itself by explianing how firms stay alive and how they develop uniqueness and competitive advantage in given environments.

The book encourages enterprises to find their "sustainable advantage" which will be created by building and protecting their existing (and potential) intangible assets (which are their competitive advantage).

All in all, the focus of Dynamic Capabilities is on innovation (both technological and organizational) and market disequilibrium since it outlines a new theory of management which can be the connerstone to a deeper understanding of the business enterprise, competitive processes, competitive outcomes and wealth creation in "advanced post-industrial knowledge-based societies."

Teece, Davod J. 2009. Dynamic Capabilities&Strategic Management: Organizing for Innovation and Growth. Oxford University Press. New York

บทสวดมนต์

อันนี้สำหรับเพื่อนคนไทยเท่านั้นนะครับ พอดีวันนี้ดูดวงให้เพื่อนสองคนแล้วแนะนำให้เค้าสวดมนต์ คุยกันว่าบทสวดมนต์อะไรบ้างที่เราควรสวดทุกวัน บอกเพื่อนไปแล้วเค้าพิมพ์ส่งมาให้ทางอีเมลล์ เราแก้ไขนิดหน่อย แล้วก็คิดได้ว่าควรมาเผยแพร่ให้ทุกคนที่นี่ โดยเฉพาะคนที่กำลังมีความทุกข์กายใจ เครียด หรือต้องอยู่ไกลบ้าน สวดมนต์แล้วจิตใจจะได้สงบนะครับ ขอบคุณแอนมากนะ ที่พิมพ์ส่งมาให้ สวดครั้งแรกอาจจะท้อนะ พยายามสวดไปเรื่อยๆ เดี๋ยวก็ชิน

ปล. เพื่อนที่นับถึอศาสนาอื่น ถ้าศาสนาไม่ห้ามก็สวดได้นะ หรือไม่ก็ไปหาของศาสนาตัวเองมาสวดก็ได้

บทสวดมนต์มีดังต่อไปนี้นะครับ

บทสวดมนต์ประจำวัน

1. บูชาพระรัตนตรัย

อิมินา สักกาเรนะ พุทธัง อภิปูชะยามิ อิมินา สักกาเรนะ ธัมมัง อภิปูชะยามิ อิมินา สักกาเรนะ สังฆัง อภิปูชะยามิ



2. บทกราบพระรัตนตรัย

อะระหัง สัมมาสัมพุทโธ ภะคะวา พุทธังภะคะวันตัง อภิวาเทมิ (กราบ)

สะวากขาโต ภะคะวะตา ธัมโม ธัมมัง นะมัสสามิ (กราบ)

สุปะฏิปันโน ภะคะวะโต สาวะกะสังโฆ สังฆัง นะมามิ (กราบ)

นโม 3 จบ



3. ขอขมาพระรัตนตรัย

วันทามิ พุทธัง สัพพะ เมโทสัง ขะมะถะเม ภันเต

วันทามิ ธัมมัง สัพพะ เมโทสัง ขะมะถะเม ภันเต

วันทามิ สังฆัง สัพพะ เมโทสัง ขะมะถะเม ภันเต



4. คำกล่าวบูชาไตรสรณคมน์

พุทธัง สะระณัง คัจฉามิ

ธัมมัง สะระณัง คัจฉามิ

สังฆัง สะระณัง คัจฉามิ

ทุติยัมปิ พุทธัง สะระณัง คัจฉามิ

ทุติยัมปิ ธัมมัง สะระณัง คัจฉามิ

ทุติยัมปิ สังฆัง สะระณัง คัจฉามิ

ตะติยัมปิ พุทธัง สะระณัง คัจฉามิ

ตะติยัมปิ ธัมมัง สะระณัง คัจฉามิ

ตะติยัมปิ สังฆัง สะระณัง คัจฉามิ



5.พระพุทธคุณ

อิติปิโส ภะคะวา อะระหัง สัมมาสัมพุทโธ วิชา จะระณะ สัมปันโน สุคะโต โลกะวิทู

อนุตตะโร ปุริสะธัมมะสาระถิ สัตถา เทวมนุสสานัง พุทโธภะคะวาติ

พระธรรมคุณ

สวากขาโต ภะคะวะตาธัมโม สันทิฏฐิโก อะกาลิโก เอหิปัสสิโก โอปะนะยิโก ปัจจัตตังเวทิตัพโพ วิญญูหิติ

พระสังฆคุณ

สุปะฏิปันโน ภะคะวะโต สาวะกะสังโฆ อุชุปะฏิปันโน ภะคะวะโต สาวะกะสังโฆ

ญายะปะฏิปันโน ภะคะวะโต สาวะกะสังโฆ สามีจิปะฏิปันโน ภะคะวะโต สาวะกะสังโฆ

ยะทิทังจัตตาริ ปุริสะยุคานิ อัฏฐะปุริสะปุคคะลา เอสะ ภะคะวะโต สาวะกะสังโฆ

อาหุเนยโย ปาหุเนยโย ทักขิเนยโย อัญชะลีกะระณีโย อะนุตตะรัง ปุญญักเขตตัง โลกัสสาติ



6.บทชัยมงคลคาถา (พาหุงมหากา)

พาหุงสะหัส สะมะภินิมมิตะสาวุธันตัง

ครีเมขะลัง อุทิตะโฆ ระสะเสนะมารัง

ทานาทิธัมมะวิธินา ชิตะวา มุนินโท

ตันเตชะสา ภะวะตุ เต ชะยะมังคะลานิ

มาราติเร กะมะภิยุชฌิตะสัพพะรัตติง

โฆรัมปะนาฬะวะกะมักขะมะถัทธะยักขัง

ขันตีสุทันตะวิธินา ชิตะวา มุนินโท

ตันเตชะสา ภะวะตุ เต ชะยะมังคะลานิ

นาฬาคิริง คะชะวะรัง อะติมัตตะภูตัง

ทาวัคคิจักกะมะสะนีวะ สุทารุณันตัง

เมตตัมพุเสกะวิธินา ชิตะวา มุนินโท

ตันเตชะสา ภะวะตุ เต ชะยะมังคะลานิ

อุกขิตตะขัคคะมะติหัตถะสุทารุณันตัง

ธาวันติโยชะนะปะถังคุลิมาละวันตัง

อิทธีภิสังขะตะมะโน ชิตะวา มุนินโท

ตันเตชะสา ภะวะตุ เต ชะยะมังคะลานิ

กัตตะวานะ กัฏฐะมุทะรัง อิวะ คัพภินียา

จิญจายะ ทุฏฐะวะจะนัง ชะยะกายะมัชเฌ

สันเตนะ โสมะวิธินา ชิตะวา มุนินโท

ตันเตชะสา ภะวะตุ เต ชะยะมังคะลานิ

สัจจัง วิหายะ มะติสัจจะกาวาทะเกตุง

วาทาภิโรปิตะมะนัง อะติอันธะภูตัง

ปัญญาปะทีปะชะลิโต ชิตะวา มุนินโท

ตันเตชะสา ภะวะตุ เต ชะยะมังคะลานิ

นันโทปะนันทะภุชะคัง วิพุธัง มะหิทธิง

ปุตเตนะ เถระภุชะเคนะ ทะมาปะยันโต

อิทธูปะเทสะวิธินา ชิตะวา มุนินโท

ตันเตชะสา ภะวะตุ เต ชะยะมังคะลานิ

ทุคคาหะทิฏฐิภุชะเคนะ สุทัฏฐะหัตถัง

พรัหมัง วิสุทธิชุติมิทธิพะกาภิธานัง

ญาณาคะเทนะ วิธินา ชิตะวา มุนินโท

ตันเตชะสา ภะวะตุ เต ชะยะมังคะลานิ

เอตาปิ พุทธะชะยะมังคะละอัฉฐะคาถา โย

วาจะโน ทินะทิเน สะระเต มะตันที

หิตวานะเนกะวิวิธานิ จุปัททะวานิ

โมกขัง สุขัง อะธิคะเมยยะ นะโร สะปัญโญ



7.ชัยปริตร (มหาการุณิโก)

มะหาการุณิโก นาโถ........... หิตายะ สัพพะปาณินัง

ปูเรต๎วา ปาระมี สัพพา..........ปัตโต สัมโพธิมุตตะมัง

เอเตนะ สัจจะวัชเชนะ...........โหตุ เต ชะยะมังคะลัง ฯ

ชะยันโต โพธิยา มูเล..............สัก๎ยานัง นันทิวัฑฒะโน

เอวัง ต๎วัง วิชะโย โหหิ............ชะยัสสุ ชะยะมังคะเล

อะปะราชิตะปัลลังเก...............สีเส ปะฐะวิโปกขะเร

อะภิเสเก สัพพะพุทธานัง.........อัคคัปปัตโต ปะโมทะติ ฯ

สุนักขัตตัง สุมังคะลัง..............สุปะภาตัง สุหุฏฐิตัง

สุขะโณ สุมุหุตโต จะ...............สุยิฏฐัง พ๎รัห๎มะจาริสุ

ปะทักขิณัง กายะกัมมัง...........วาจากัมมัง ปะทักขิณัง

ปะทักขิณัง มะโนกัมมัง...........ปะณิธี เต ปะทักขิณา

ปะทักขิณานิ กัต๎วานะ..............ละภันตัตเถ ปะทักขิเณ ฯ

ภะวะตุ สัพพะมังคะลัง.............รักขันตุ สัพพะเทวะตา

สัพพะพุทธานุภาเวนะ..............สัพพะธัมมานุภาเวนะ

สัพพะสังฆานุภาเวนะ...............สะทา โสตถี ภะวันตุ เต ฯ

ท่อง: พระพุทธเจ้าทรงชนะมารด้วยฉันได้ฉันใด ขอให้ข้าพเจ้า ชนะเรื่อง………ด้วยฉันนั้น



8. ท่องพระพุทธคุณเท่าอายุ บวกหนึ่ง

พระพุทธคุณ

อิติปิโส ภะคะวา อะระหัง สัมมาสัมพุทโธ วิชา จะระณะ สัมปันโน สุคะโต โลกะวิทู

อนุตตะโร ปุริสะธัมมะสาระถิ สัตถา เทวมนุสสานัง พุทโธภะคะวาติ



9. คาถาชินบัญชร

เริ่มสวด นโม 3 จบ

■นะโมตัสสะ ภะคะวะโต อะระหะโต สัมมาสัมพุทธัสสะ

นะโมตัสสะ ภะคะวะโต อะระหะโต สัมมาสัมพุทธัสสะ

นะโมตัสสะ ภะคะวะโต อะระหะโต สัมมาสัมพุทธัสสะ
■นึกถึงหลวงปู่โตแล้วตั้งอธิษฐาน

ปุตตะกาโมละเภปุตตัง ธะนะกาโมละเภธะนัง

อัตถิกาเยกายะญายะ เทวานังปิยะตังสุตตะวา

อิติปิโสภะคะวา ยะมะราชาโน ท้าวเวสสุวัณโณ

มรณังสุขัง อะระหังสุคะโต นะโมพุทธายะ
■เริ่มบทพระคาถาชินบัญชร
1.ชะยา สะนา กะตา พุทธา เชตะวา มารัง สะวา หะนัง

จะตุ สัจจา สะภัง ระสัง เย ปิวิงสุ นะรา สะภา

2.ตัณหังกะราทะโย พุทธา อัฏฐะวีสะติ นา ยะกา

สัพเพ ปะติฏฐิตา มัยหัง มัตถะเก เต มุนิส สะรา

3.สีเส ปะติฏฐิโต มัยหัง พุทโธ ธัมโม ทะวิโล จะเน

สังโฆ ปะติฏฐิโต มัยหัง อุเร สัพพะคุณา กะโร

4.หะทะเย เม อะนุรุทโธ สารีปุตโต จะ ทักขิเณ โกณฑัญโญ ปิฏฐิภา คัสสะมิง โมคคัลลาโน จะวา มะเก

5.ทักขิเณ สะวะเน มัยหัง อาสุง อานันทะราหุโล กัสสะโป จะมะหา นาโม อุภาสุง วามะโส ตะเก

6.เกสะโต ปิฏฐิภา คัสสะมิง สุริโย วะ ปะภัง กะโร นิสินโน สิริสัม ปันโน โสภีโต มุนิปุง คะโว

7.กุมาระกัสสโป เถโร มะเหสี จิตตะ วาทะโก โส มัยหัง วะทะเน นิจจัง ปะติฏฐาสิคุณากะโร

8.ปุณโณ อังคุลิมาโร จะ อุปาลี นันทะ สีวะลี เถรา ปัญจะ อิเม ชาตา นะลาเต ติละกา มะมะ

9.เสสาสีติ มะหาเถรา วิชิตา ชินะสาวะกาเอเตสีติ มะหาเถรา ชิตะวันโต ชิโนระสา ชะลันตา สีละเตเชนะ อังคะมังเคสุ สัณฐิตา

10.ระตะนัง ปุระโต อาสิ ทักขิเณ เมตตะ สุตตะกัง ธะชัคคัง ปัจฉะโต อาสิ วาเม อังคุลิมาละกัง

11.ขันธะโมระปะริตตัญจะ อาฏานาฏิยะ สุตตะกัง อากาเส ฉะทะนัง อาสิ เสสา ปาการะสัณฐิตา

12.ชินา นานาวะระสังยุตตา สัตตัปปาการะ ลังกะตา วาตะปิตตาทะสัญชาตา พาหิรัช ฌัตตุปัททะวา

13.อะเสสา วินะยัง ยันตุ อะนันตะชินะ เตชะสา วะสะโต เม สะกิจเจนะ สะทา สัมพุทธะปัญชะเร

14.ชินะปัญชะระมัชฌัมหิ วิหะรันตัง มะฮี ตะเล สะทา ปาเลนตุ มัง สัพเพ เต มะหาปุริสาสะภา

15.อิจเจวะมันโต สุคุตโต สุรักโข ชินานุภาเวนะ ชิตุปัททะโว ธัมมานุภาเวนะ ชิตาริสังโฆ สังฆานุภาเวนะ ชิตันตะราโย สัทธัมมานุภาวะปาลิโต จะรามิ ชินะ ปัญชะเรติ.

ชินะปัญชะระคาถา นิฎฐิตา



10. บทแผ่เมตตาแก่ตนเอง

อะหัง สุขิโต โหมิ ขอให้ข้าพเจ้ามีความสุข

นิททุกโข โหมิ ปราศจากความทุกข์

อะเวโร โหมิ ปราศจากเวร

อัพยาปัชโฌ โหมิ ปราศจากอุปสรรคอันตรายทั้งปวง

อะนีโฆ โหมิ ปราศจากความทุกข์กายทุกข์ใจ

สุขี อัตตานัง ปะริหะรามิ มีความสุขกายสุขใจ รักษาตนให้พ้นจากทุกข์ภัยทั้งสิ้นเถิด



11. บทแผ่เมตตาให้สรรพสัตว์

สัพเพ สัตตา สัตว์ทั้งหลายที่เป็นเพื่อนทุกข์ เกิดแก่เจ็บตาย ด้วยกันทั้งหมดทั้งสิ้น

อะเวรา โหนตุ จงเป็นสุขเป็นสุขเถิด อย่าได้มีเวรแก่กันและกันเลย

อัพะยาปัชฌา โหนตุ จงเป็นสุขเป็นสุขเถิด อย่าได้เบียดเบียนซึ่งกันและกันเลย

อะนีฆา โหนตุ จงเป็นสุขเป็นสุขเถิด อย่าได้มีความทุกข์กาย ทุกข์ใจเลย

สุขี อัตตานัง ปะริหะรันตุ จงมีความสุขกาย สุขใจ รักษาตนให้พ้นจากทุกข์ภัยทั้งสิ้น เถิด ฯ



12. บทแผ่ส่วนกุศล

อิทัง เม มาตาปิตูนัง โหตุ สุขิตา โหนตุ มาตาปิตะโร

อิทัง เม ญาตีนัง โหตุ สุขิตา โหนตุ ญาตะโย

อิทัง สัพพะเทวะตานัง โหตุ สุขิตา โหนตุ สัพเพเทวา

อิทัง สัพพะเปตานัง โหตุ สุขิตา โหนตุ สัพเพ เปตา

อิทัง สัพพะเวรีนัง โหตุ สุขิตา โหนตุ สัพเพเวรี

อิทัง สัพพะสัตตานัง โหตุ สุขิตา โหนตุ สัพเพ สัตตา



13. คำอธิษฐานอโหสิกรรม

ข้าพเจ้าขออโหสิกรรม กรรมใดที่ทำแก่ผู้ใด ในชาติใดๆก็ตาม ขอให้เจ้ากรรมนายเวรจง อโหสิกรรมให้แก่ข้าพเจ้า อย่าได้จองเวรจองกรรมต่อไปเลย แม้แต่กรรมที่ใครๆทำแก่ข้าพเจ้าก็ตาม ข้าพเจ้าขออโหสิกรรมให้ทั้งสิ้น ยกถวายพระพุทธเจ้าเป็นอภัยทานเพื่อจะได้ไม่มีเวรกรรมต่อไปด้วยอานิสงส์แห่งอภัยทานนี้ ขอให้ข้าพเจ้า ครอบครัว บุตรหลาน ตลอดจนวงศาคณาญาติ และผู้อุปการคุณของข้าพเจ้ามีความสุข ความเจริญ ปฏิบัติแต่สิ่งที่ดีและสิ่งที่ชอบด้วยเทอญฯ

[Clipnote] สตรีนิยม และ ทฤษฎีมาร์กซิสต์ (Feminism and Marxism)

สตรีนิยม และ ทฤษฎีมาร์กซิสต์ (Feminism and Marxism)

แนวความคิดสตรีนิยมได้มีพลวัตรมาสู่การโยงเอาทฤษฎีสตรีนิยมเข้ากับทฤษฎีมาร์กซิสต์ หนึ่งในทฤษฎีเชิงปฏิวัติ (Revolutionary Theory) ซึ่งมีจุดมุ่งหมายในการพัฒนาตัวทฤษฎีเพื่อการวิเคราะห์เงื่อนไขสมัยใหม่ ดังนั้น แนวความคิดสตรีนิยมมาร์กซิสต์ (Marxist Feminism) หรือสตรีนิยมสังคมนิยม (Socialist Feminism) คือการนำเอาทฤษฎีมาร์กซิสต์มาดัดแปลงเพื่อสร้างความเข้าใจในทฤษฎีสตรีนิยมสังคมนิยมร่วมสมัย และหากต้องการทำความเข้าใจทฤษฎีสตรีนิยมสังคมแล้ว จึงจำเป็นจะต้องเข้าใจทฤษฎีมาร์กซิสต์ดั้งเดิมด้วย

ทฤษฎีมาร์กซิสต์สามารถทำความเข้าใจผ่าน 3 มุมมอง คือ
1. ทฤษฎีกำหนดนิยมทางวัตถุ (Material Determinism)
ทฤษฎีนี้มองว่าวิถีการผลิตในชีวิตเงื่อนไขวัตถุนิยมนั้นกระบวนการทางเศรษฐกิจ สังคม และการเมืองหรือสิ่งแวดล้อมที่เป็นอยู่ในสังคมจะเป็นตัวกำหนดจิตสำนึกของปัจเจก มิใช่ปัจเจกเป็นผู้กำหนดจิตสำนึก และจิตสำนึกนั้นจะตอบสนองต่อผลประโยชน์ของชนชั้นนายทุน
2. ทฤษฎีเกี่ยวกับแรงงานและระบบทุนนิยม
ในส่วนนี้งานของ Karl Marx และ Frederic Engle เรื่อง Communist Manifesto ได้กล่าวถึงการเปลี่ยนสภาพมนุษย์ให้กลายเป็นสินค้า และการที่การกระทำของมนุษย์ได้ถูกแยกส่วนจากตัวของเขาเอง จนตัวเขาเกิดความรู้สึกแปลกแยก (Alienation) ต่องานที่เขาทำและสินค้าที่เขาผลิตขึ้น และการที่ค่าส่วนต่างของค่าแรงกับราคาจริงของสินค้า (กำไร) นั้นได้ตกเป็นของนายทุน ทั้งที่บางครั้งกำไรอาจจะมากกว่าค่าแรงของกรรมาชีพ
3. บางส่วนจากทฤษฎีสตรีนิยมที่สร้างขึ้นจากผลงานของ Marx และ Engel
เช่น การกำเนิดครอบครัว ทรัพย์สินส่วนบุคคล และรัฐ (the Origin of Family, Private Property, and the State) ที่มองว่าในสังคมบรรพกาลนั้นเป็นสังคมที่สตรีเป็นใหญ่ บ้านเมืองจะถูกปกครองโดยสตรี และบุรุษมีหน้าที่ออกไปล่าสัตว์
การที่สตรีเป็นใหญ่นั้นก็เพราะพวกเธอเป็นเจ้าของแรงงานจากการอยู่อาศัยเป็นครอบครัวคอมมูนเป็นครอบครัวหลายผัวหลายเมีย จึงทำให้การสืบทอดสายตระกูลนับผ่านทางมารดา จนเมื่อสังคมได้เข้าสู่ยุคเกษตรกรรม กลุ่มผู้ชายได้เลิกการล่าสัตว์และทราบว่าตนมีการผลิตมนุษย์รุ่นต่อไป เกิดการสะสมทุน ทำให้ผู้ชายที่เป็นเจ้าของทรัพย์ต้องการความแน่ใจในสายเลือดของตน ต่อมาครอบครัวแบบผัวเดียวเมียเดียวที่มีผู้ชายเป็นคนกำหนดจึงเกิดขึ้น ณ บัดนั้น

แนวความคิดสตรีนิยมสังคมนิยมมีนักคิดที่สำคัญ คือ Margaret Benston ได้เขียนเรื่อง เศรษฐศาสตร์การเมืองแห่งการปลดปล่อยตรี (The Political Economy of Women’s Liberation) ในปี ค.ศ.1969 โดยเสนอว่าการทำงานในครัวเรือนของสตรีนั้นไม่ได้นับรวมอยู่ในระบบเศรษฐกิจ หรืออาจเรียกได้ว่าไม่ได้นับเป็นงานเลยด้วยซ้ำ ผู้หญิงจึงอยู่ในสภาพที่ด้อยกว่าเพราะทำงานที่ไม่ได้รับค่าจ้างจึงแทบไม่มีโอกาสจะเท่าเทียมกับบุรุษที่ได้รับค่าแรงงาน

จากนั้น Lise Vogel ได้เขียนงานที่ค่อนข้างขัดแย้งกับ Margaret Benston ผลงานนั้นชื่อ ครอบครัวโลก (The Earthly Family) ในปี ค.ศ.1973 ซึ่งเสนอว่า การทำงานบ้านเป็นการสร้างสินค้าและบริการเพื่อการบริโภคของตนไม่ได้อยู่ในระบบทุนนิยม ดังนั้น งานของแม่บ้านจึงเป็นงานไม่มีความแปลกแยกเมื่อเทียบกับงานของบุรุษ และการทำงานที่ไม่สร้างความแปลกแยกนี้เองที่จะทำให้แม่บ้านค้นพบจิตสำนึกและความแข็งแกร่งในตนเองที่สามารถขับเคลื่อนสตรีไปสู่การเป็นแนวหน้าในการปฏิวัติได้ หรือผลงานของ Susan Sontag เรื่อง โลกที่สามแห่งสตรี (The Third World of Women) ในปี ค.ศ. 1973 ที่เสนอว่าพื้นที่ส่วนบุคคลเท่านั้นที่เป็นพื้นที่อันปราศจากความแปลกแยกจากโลกทุนนิยมอุตสาหกรรม

นอกจากนี้ Angela Davis ได้เสนอในผลงานที่ตีพิมพ์ในปี ค.ศ.1971 เรื่อง ภาพสะท้อนของบทบาทสตรีผิวสีในชุมชนทาส (Reflections on the Black Women’s Role in the community of Slaves) ว่า ผู้หญิงผิวสีที่ได้เข้าร่วมในโลกสาธารณะคือการใช้แรงงานแบบบุรุษและโลกส่วนบุคคลคือพื้นที่การทำงานบ้าน ทำให้พวกเธอตระหนักรับรู้ถึงจิตสำนึกจนนำไปสู่การเป็นแกนกลางในขบวนการปลดปล่อยทาส

อยากไรก็ตาม ในปี ค.ศ.1976 นักคิดอย่าง Eli Zaretsky ได้โต้แย้งใน ทุนนิยม ครอบครัวและชีวิตส่วนบุคคล (Capitalism, the Family and Personal Life) ว่า การเกิดและเติบโตขึ้นของทุนนิยมต่างหากที่สร้างการแบ่งแยกระหว่างพื้นที่ส่วนบุคคลกับพื้นที่สาธารณะออกจากกันอย่างเด็ดขาดอันเป็นลักษณะของสังคมสมัยใหม่ที่มนุษย์ถูกทำให้เป็นกรรมาชีพ (proletarianization) จากการที่ต้องแสวงหาอัตลักษณ์ใหม่ให้ตนเองด้วยการออกไปทำงานนอกบ้าน ซึ่งนำไปสู่การแบ่งงานกันทำจากพื้นฐานทางเพศ จนทำให้แม่บ้านถูกกีดกันจากพื้นที่ทางสังคมมากขึ้นเรื่อยๆ เพราะงานและชีวิตของเธออยู่ในพื้นที่ที่ไม่แยกจากกัน
งานเขียนของ Zaretsky ได้รับการส่งเสริมจาก Ann Foreman ผู้หญิงถูกสร้างความเป็นเพศหญิง (gender construction of femininity) อันทำให้พวกเธอจ้องอยู่ภายใต้การดูแลจากผู้ชาย จนตกอยู่ภายใต้การเป็นผู้ถูกกระทำและความถดถอยทางปัญญา และประเด็นนี้ได้รับการสนับสนุนจาก Zillah Eisenstein ที่มองว่างานบ้านเป็นสิ่งแปลกแยกเพราะผู้หญิงถูกบังคับให้ทำงานบ้าน ไม่ได้เลือกทำจากความสมัครใจของเธอ
ขณะที่ Mariarosa Della Costa ที่ได้เขียนผลงานเรื่อง ผู้หญิงและการตกเป็นรองในชุมชน (Women and the Subversion in Community) ในปี ค.ศ.1972 ที่เสนอว่าผู้หญิงจะไม่มีอิสระทางการเมืองและสังคมเพราะว่าพวกเธอไม่มีอิสระทางเศรษฐกิจ คือการที่ต้องพึ่งพารายได้ของผู้ชาย ซึ่งการไม่เป็นอิสระนี้ทำให้เกิดภาวะแปลกแยก

ทั้งนี้ เป็นที่น่าสังเกตว่าการตกอยู่ภายใต้พื้นที่ส่วนบุคคลจะเป็นโอกาสให้ผู้หญิงได้มีเวลาพัฒนาตนเองจนทำให้มีการสร้างจิตสำนึก (consciousness- raising) ขึ้นมาได้ โดยที่ Nancy Hartsock เสนอว่าแม้ผู้หญิงจะได้มีโอกาสออกไปทำงานนอกบ้านที่ได้รับค่าจ้าง แต่งานที่เธอต้องทำควบคู่ไปด้วยก็คือ งานบ้านและการเลี้ยงดูบุตรอยู่ดี การทำงานของผู้หญิงจะสร้างจิตสำนึกที่มีเหตุผล อิงกับบริบทที่เธอเผชิญอยู่ โดยบูรณาการและอิงอยู่กับชีวิตมากกว่างานแบบผู้ชายที่เป็นนามธรรม ซึ่งยึดติดอยู่กับการแลกเปลี่ยนสินค้าในโลกทุนนิยมและการทำงานที่ไม่แปลกแยกของผู้หญิงนี้เองจะนำไปสู่การเกิดจุดยืนสตรีนิยมที่จะทำให้ผู้หญิงเข้าใจอุดมการณ์และสถาบันชายเป็นใหญ่จนสามารถหาวิธีที่จะสร้างทางไปสู่การปลดปล่อยผู้หญิงได้

*****************************************************************************************

[Clipnote] สตรีนิยมแบบวัฒนธรรม ในศตวรรษที่ 19 (Nineteenth Century Cultural Feminism)

สตรีนิยมแบบวัฒนธรรม ในศตวรรษที่ 19 (Nineteenth Century Cultural Feminism)
แนวคิดสตรีนิยมแบบวัฒนธรรมในสมัยศตวรรษที่ 19 นี้นับได้ว่าเป็นการออกมาโต้กับแนวความคิดสตรีนิยมในยุคแห่งการรู้แจ้ง (Enlightenment Feminism) ในแง่ที่ว่า แนวความคิดสตรีนิยมแบบวัฒนธรรมนี้ได้มองไปไกลกว่าความมีเหตุผล หรือการมุ่งแก้ไขสถานะของสตรีด้วยการแก้ไขที่ตัวบทกฎหมาย แต่กลับมองที่การถ่ายเปลี่ยนทางวัฒนธรรม จากวัฒนธรรมและการปกครองแบบชายเป็นใหญ่ หรือที่เรียกว่า ปิตาธิปไตย (Patriarchy) มาเป็นวัฒนธรรมและการปกครองที่ให้เพศหญิงเป็นศูนย์กลาง หรือที่เรียกว่า มาตาธิปไตย (Matriarchy) เพราะการแก้ไขความไม่เท่าเทียมกันที่ตัวกฎหมายเป็นเพียงการแก้ไขความไม่เท่าเทียมในระดับผิวเผินเท่านั้น หากแต่การแก้ไขวัฒนธรรมอันเป็นตัวกำหนดความคิดของสังคมนั้นจะเป็นการสร้างความเท่าเทียมที่ยั่งยืนกว่า
การเปลี่ยนแปลงทางวัฒนธรรมจากชายเป็นใหญ่ ซึ่งเป็นวัฒนธรรมที่เน้นการใช้ความรุนแรง การฆ่าฟัน การนองเลือด และจบลงด้วยความตาย มาสู่วัฒนธรรมแบบหญิงเป็นใหญ่ซึ่งอาจนับได้ว่าเป็นคู่ตรงกันข้าม คือ เป็นวัฒนธรรมที่เกี่ยวพันกับการให้กำเนิด การเลี้ยงดู และความอ่อนหวาน ย่อมทำให้สังคมเป็นสังคมที่น่าอยู่และสงบสุขเป็นแน่แท้
แต่แนวคิดสตรีนิยมแบบวัฒนธรรมก็มีส่วนคล้ายคลึงกับแนวความคิดสตรีนิยมในยุคแห่งการรู้แจ้งอยู่บางประการ เช่น การสนับสนุนให้สตรีสามารถพึ่งพาและปกครองตนเองได้ มิใช่แค่การมีชีวิตผ่านชีวิตของผู้ชายที่เป็นเจ้าของเธอ และได้เพิ่มเติมความสำคัญของการเติบโตทางอินทรีย์ (Organic Growth) ที่จะทำให้สามรถเติบโตทางปัญญาได้ไว้ด้วย การเติบโตนี้อาจทำได้โดยการแยกตัวผู้หญิงออกจากสังคมชายเป็นใหญ่เพื่อให้พวกเธอได้สร้างสังคมของพวกเธอขึ้นมาเอง
นักคิดที่สำคัญในแนวคิดสตรีนิยมแบบวัฒนธรรมคือ มากาเร็ต ฟูลเลอร์ (Margaret Fuller) เจ้าของผลงาน สตรีในศตวรรษที่ 19 (Women in the Nineteenth Century) ซึ่งเป็นการตอบสนองต่อการเคลื่อนไหวแนวโรแมนติกในยุโรป (European Romantic Movement) ที่เน้นถึงการมองความแตกต่างระหว่างเพศหญิงและชาย ไม่ใช่แค่การมองเพียงแค่ความเท่าเทียมในฐานะมนุษย์ที่มีเหตุผลแบบแนวความคิดสตรีนิยมในยุคแห่งการรู้แจ้ง
และนักคิดอีกคนหนึ่งคือ ชาร์ล็อต เพอร์กิน กิลแมน (Charlotte Perkins Gilman) ที่ได้เขียน นวนิยายเรื่อง ดินแดนของเธอ (Herland) อันเป็นการแสดงให้เห็นถึงวิถีชีวิต วัฒนธรรม และการปกครองที่ดีงามในกฎของสตรี
นอกจากนี้แนวคิดสตรีนิยมแบบวัฒนธรรมยังมองว่าศาสนา โดยเฉพาะศาสนาคริสต์นิกายคาธอลิก และสังคมเป็นสิ่งที่กดขี่สตรีเป็นอย่างมาก เพราะเป็นการปลูกฝังความคิดที่ว่า ผู้หญิงย่อมเป็นผู้ที่ต่ำกว่า ด้อยกว่า มาที่หลัง และต้องถูกควบคุมโดยชาย ตั้งแต่พระคัมภีร์ไบเบิ้ลที่กล่าวว่า ผู้หญิงคนแรกของโลกนั้นเกิดมาจากซี่โครงของชายคนแรก ทั้งๆที่พระผู้เป็นเจ้าได้แสดงตนเป็นทั้งเพศชายและเพศหญิงในไบเบิ้ล หรือแม้กระทั่งในคัมภีร์คาบาลา ของศาสนายิว การมองภาพลักษณ์ของสตรีต่ำหว่าบุรุษในพื้นที่ทางศาสนาเช่นนี้นำไปสู่การวางสถานะของสตรีให้เป็นเพียงทรัพย์สินของบุรุษในสังคม
ในศตวรรษนี้มีทฤษฎีทางวิทยาศาสตร์ที่โด่งดัง คือ ทฤษฎีวิวัฒนาการทางสังคม (Social Darwinism) ของ ชาร์ล ดาร์วิน (Charles Darwin) อันเป็นทฤษฎีที่กล่าวถึงวิวัฒนาการที่ธรรมชาติจะคัดสรรผู้ที่เหมาะสมที่สุดให้อยู่รอดในสังคมต่อไป นับว่าเป็นทฤษฎีที่สร้างความชอบธรรมให้กับการปกครองของบุรุษในแง่ของการทำสงคราม ล่าอาณานิคม และในแง่ของการใช้กลไกตลาดทุนนิยมในระบบเศรษฐกิจ
แนวคิดสตรีนิยมแบบวัฒนธรรมจึงมีข้อโต้แย้งว่า สิ่งเหล่านี้ โดยเฉพาะการที่ผู้หญิงมีสถานะเป็นรองนั้นไม่ใช่สิ่งที่เกิดโดยธรรมชาติ หากแต่เป็นสิ่งที่ถูกสร้างขึ้นมาจากสภาพทางเศรษฐกิจและสังคมทั้งนั้น การเปลี่ยนแปลงสังคมที่จะต้องเกิดขึ้นนั้นคือการเปลี่ยนแปลงโดยพร้อมเพรียงกันทั้งในแง่ตัวบทกฎหมายที่เป็นเงื่อนไข และและการเปลี่ยนแปลงวัฒนธรรมซึ่งเป็นแนวความคิดของคนในสังคม
ข้อเสนอหลักของแนวคิดสตรีนิยมแบบวัฒนธรรมนี้คือ การที่สตรีต้องสามารถพึ่งพาตนเองได้ ต้องมีความเป็นอิสระทางเศรษฐกิจ และที่สำคัญคือ ผู้หญิงต้องมีเสรีภาพในร่างกายของตนเอง คือ ต้องสามารถเลือกที่จะรักคนที่เธอต้องการ และเลือกที่จะคุมกำเนิดเมื่อเธอต้องการ สิทธิเหล่านี้นับว่าเป็นสิทธิขั้นพื้นฐานของผู้หญิงตามแนวคิดสตรีนิยมแบบวัฒนธรรม นอกจากนี้แล้วยังมีการเรียกร้องถึงสิทธิคนรักเพศเดียวกัน (Homosexual Rights) อีกด้วย เพราะแนวคิดนี้เชื่อว่าการที่มนุษย์เพศเดียวกันจะมีความรักกันย่อมไม่ต่างกันกับมีความรักกับมนุษย์ต่างเพศ ดังนั้นจึงไม่ใช่เรื่องผิดธรรมชาติ

[Clipnote] สตรีนิยมในยุคเสรีนิยมแห่งการรู้แจ้ง

สตรีนิยมในยุคแห่งการรู้แจ้งและเสรีนิยม (Enlightenment Liberal Feminism)
ในศตวรรษที่ 16 – 19 ได้มีขบวนการการต่อสู้เพื่อสิทธิสตรีขึ้นในโลกตะวันตกอันเป็นผลจากการที่เกิดกระแสปฏิวัติขึ้นในระยะเวลาดังกล่าว เช่น การปฏิวัติอเมริกา (ค.ศ. 1776) การปฏิวัติฝรั่งเศส (ค.ศ.1789) เป็นต้น ในการต่อสู้ของขบวนการสตรีนิยมดังกล่าวมีผลงานชิ้นสำคัญของ แมรี วอลสโตนคราฟต์ (Mary Wollstonecraft) เรื่อง ความชอบธรรมในสิทธิของผู้หญิง (A Vindication of the Right of Woman) เป็นผลงานที่ให้อิทธิพลกับความคิดและแนวทางการเคลื่อนไหว
โดยหลักแล้วสตรีนิยมในยุคแห่งการรู้แจ้งและเสรีนิยมมีความคิดว่าผู้หญิงถูกจำกัดให้อยู่ในพื้นที่ของบ้าน (domestic/private sphere) ในบทบาทของแม่ เมีย ลูกสาว พี่สาว หรือน้องสาว เพราะถูกสันนิษฐานไว้แต่เบื้องต้นว่าเป็นสิ่งมีชีวิตที่ไม่มีเหตุผล อารมณ์แปรปรวน และต้องถูกควบคุมจากสิ่งมีชีวิตที่มีเหตุผล หนักแน่น ซึ่งก็คือ เพศชาย โดยที่ความเป็นพลเมือง (citizenship) ของผู้หญิงจะถูกโอนให้ผู้ชายเป็นตัวแทนของเธอในพื้นที่สาธารณะ (public sphere) และสถานะของพวกเธอก็จะเป็นเพียงทรัพย์สินของพวกเขาเท่านั้น จึงเท่ากับว่าผู้หญิงตกอยู่ในสภาพที่ตายทางการพลเมือง (instant civil death) ด้วยการแต่งงาน

แนวความคิดพื้นฐานของสตรีนิยมในยุคแห่งการรู้แจ้งและเสรีนิยม ได้แก่
1. ความศรัทธาในเหตุผลของปัจเจก ในแง่ที่เป็นความศักดิ์สิทธ์ิเช่นเดียวกันกับพระผู้เป็นเจ้า
2. ความเชื่อว่าเพศหญิงและชายเท่าเทียมกันในความสามารถทางเหตุผลและจิตวิญญาณ
3. ความเชื่อว่าการศึกษาเป็นปัจจัยสำคัญที่จะนำไปสู่การเปลี่ยนแปลงทางสังคม
4. การมองปัจเจกเป็นสิ่งมีชีวิตที่เป็นอิสระไม่ขึ้นกับสิ่งอื่น
5. การนิยามให้สิทธิตามธรรมชาติ (natural rights) คือ สิทธิในการออกเสียงเลือกตั้ง (right to vote)

ข้อเสนอหลักของสตรีนิยมในยุคแห่งการรู้แจ้งและเสรีนิยม คือ การให้การศึกษาทีี่เหมาะสมแก่ผู้หญิงซึ่งจะนำไปสู่การปลดปล่อยผู้หญิง การให้ค่าแรงที่เหมาะสมแก่ผู้หญิงซึ่งจะนำไปสู่ความเคารพในตนเอง และความเชื่อมั่นในตนเอง และ สิทธิพลเมืองของผู้หญิงที่เท่าเทียมกับผู้ชายที่รวมทั้งสิทธิในการลงคะแนนเลือกตั้ง และสิทธิในการพูดในพื้นที่สาธารณะ

เป็นที่น่าสังเกตว่าในระยะหนึ่งขบวนการสตรีนิยมในยุคแห่งการรู้แจ้งและเสรีนิยมนั้นได้เข้าไปร่วมมือกับกลุ่มคนผิวดำที่ตกเป็นทาสและยังไม่ได้รับสิทธิพลเมืองเท่าเทียมกับคนผิวขาว แต่สุดท้ายแล้วการปลดป่อยทาสผิวดำและการรับรองสิทธิพลเมืองของคนผิวดำกลับเกิดขึ้นก่อนการปลดปล่อยผู้หญิงผิวขาวเสียอีก

ข้อเสียของสตรีนิยมในยุคแห่งการรู้แจ้งและเสรีนิยม คือ การที่ขบวนการการต่อสู้ของสตรีในยุคนี้ไม่มองถึงความเป็นเพศไม่ว่าจะเพศหญิงหรือชาย หากแต่ขบวนการนี้มองแค่เพียงความเท่าเทียมในสิทธิกันในฐานะความเป็นมนุษย์ที่มีความสามารถในการเหตุผลอย่างเสมอภาคกัน

ในกรณีของประเทศไทย เราอาจสังเกตตัวอย่างของการต่อสู้หรือแนวนโยบายสาธารณะแบบสตรีนิยมในยุคแห่งการรู้แจ้งและเสรีนิยมได้ เช่น การเรียกร้องสิทธิสตรีที่เท่าเทียมกับบุรุษ สิทธิที่ผู้หญิงจะใช้นามสกุลเดิมหลังแต่งงาน เป็นต้น

Thailand's General Election 2011: What Now???

The general election passed and Phue Thai party, the party associated with Thaksin won. This is the second general election after the 2006's coup (in case you don't remember, the party won the first election after the coup as well).

Looking at Twitter and Facebook, I can see that now there are different groups of people tweeting and/or posting about Thai politics: some are angry with the election results that Phue Thai won and afraid that the country will stuck in "Thaksin Regime" forever; some are happy with the results and that the country will be a "true democartic country" being able to escape old style bureaucratic system; while some (yes, we have to talk about many groups of people here--in this blog) is unsure what to feel but more afraid of what tomorrow and days after will bring to Thailand.

I guess, I am in the last group. I support neither DEM, nor PTP. People who know me well would say I don't support anyone. Yes, it is true. But this blog is not about me. Let's talk about what I observed from the election and its series of events.

1. Yingluck entered politics for 6 weeks and now she is the first female Prime Minister of Thailand (68th world's female country leader).

2. Confusion about whether the party want to put its impression as with Thaksin or without Thaksin since it first campaigned Thaksin-related Ad (such as "Thaksin Thinks, Yingluck gets done") then it tried to avoid bringing Thaksin up in their campaign's Ads.

3. But then, Thaksin pretty much did all the talk after the exit poll revealed that PTP won while his sister (who is the PM now) held a press conference hours later

4. The former PM Abisith V. has just resigned from DEM's party leader position. And the public (and maybe even among the DEM's members) wonder who will take charge of the party. Will it be one of the new gen, like Korn or Apirak or old warriors, like Chuan, Therdpong, or even Suthep. I'm putting my bet on Chuan though.. hehehe

5. (Back to PTP) Last time PTP won, it didn't turn out well. It had 2 PM: Samak and Somchai. I know khun Samak passed but I don't know where khun Somchai is now.

6. Rumors about the Coup is stirring up again though big names in the Royal Army insisted that there won't be one.

7. Palanchol Party, a relatively new party from Chonburi, now has 7 seats in the parliament. Seems to me that not only Thaksin knows how to clean up names without having directly be in politics...

8. PAD's Vote No campaign was extremely unsuccessful. (No hard feeling, okay? This is just my opinion. You can disagree)

So far 8 points and counting. I am not sure how long khun Yingluck will last in this war. All I know is that it is too easy just to wish for democracy. We will have to face so many Thaksin, Abisith and other politicians who share same mentality. Is this the time Thais should start caring more about themselves: not Thaksin, not Abisith, not someone else? Huh?

Tribute to Political Thought and Political Ideologies

This is an experiment I did with my students at UTCC. They quite didn't get the class contents so I put the contents into this play format. To me, they improve their understanding and are able to answer my questions.

Political Thought Versus Political Ideologies

In the Principles of Political Science class, 3 students: Max; Karn; and Smile are waiting for the lecturer.

Max: Hey guys, do you remember that Ajarn wants us to do the midterm presentation after the mid-term week? Just in case you already forgot, I and Karn will work on the chapter 8, political ideologies.

Smile: Yeah, we know. That would leave the chapter 7, political thought, to me and Jimmy. Speaking of him, where is he?

Karn: Who could have known? But he will come, eventually, I guess. Anyway, Smile, do you have any ideas about the presentation? What exactly do we have to do? Do we have to sing and dance like those students in “Glee”?

Max: If we do, I bet Jimmy will score very well because his e-mail address is Jimmy_showstep something. But no, I don’t think we have to do those stuffs. So, don’t be sad, Karn.

Smile: I think we better get ready by reviewing those 2 chapters together and see if we can find some similarities and differences because I feel that our teacher is very picky. She won’t give us good grade very easily if we just give her plain presentations.

Karn: Umm. I agree. And if we help each other out now, I think we can have better understanding on our class materials as well. Last time, I didn’t really get what she tried to teach us about the political thought.

Max: Maaaaaan, totally! I was super confused about those guys with weird names and strange ideas.

Jimmy has just entered the room.

Jimmy: Hey, sorry I’m late! Eh? The professor isn’t here yet?

Smile: No, she is not. I saw her broadcasts on Facebook that she is as sick as a dog. So, I’m not sure if she will make it here today. Also, Jimmy, did you get my e-mail about the presentation plan?

Karn: Wait… You said you have got the presentation plan?

Smile: Oh! It’s nothing. It’s just how we separate our share. Jimmy will work on Plato and the contractarians.

Max: The contract… what?

Jimmy: The contractarians: Hobbes; Locke; and Rousseau. They are called the contractarians because they provided us the “social contract” ideas. Basically, the social contract is what we call the law, the constitution, or the public policy in our present time. So, these guys pretty much explained origins and significance of the law today.

Max: I still don’t get it.

Jimmy: Okay, at first, I didn’t get it as well. You have to read the book, Max. Anyway, I will need to practice for my presentation so I can use you as audience. In Hobbes’ mind, humans lived in a very cruel world—or the state of nature—where no laws existed. Consequently, humans have to fight for their survival and everyone will have only short-term cooperation, not permanent alliance. Then, they realized that their lives could be very much better if they cooperated, but, in order to do so, they needed some guarantee that everyone will follow this new rule—the rule of cooperation. Humans gave up their individuals’ freedom and rights to defend themselves by themselves to the sovereign, or the state, to give the state legitimated power to ensure that everyone would follow the rule and the state would punish those who crossed the line.

Smile: Good job, Jimmy! But I remember that Ajarn said something about the big sword and the small swords. What are they?

Jimmy: Yep. The small swords represent individuals’ right to defend themselves by fighting each other, while the big sword is the state power. That means, the individuals had given their small swords to the sovereign so that the sovereign an exercise its power to serve its citizens.

Karn: You mean that we are individuals who have given our swords to our sovereign, which are the parliament and the law enforcement officers, like cops and solders, in our case.

Max: To serve and to protect kind of ideology, it is.

Jimmy: Yes, you got it right. Then, we have Locke, the second contractarians. He simply suggested that there must be laws protecting private properties so that men can pass their properties to their children, or their heirs. On the other hand, Rousseau kinda implied that we firstly were bonded because of love and preference. Humans had come to live together and the social contract came after that.

Max: Are you saying that Hobbes’ social contract is about safety while Locke’s is about economic aspect and Rousseau’s is about love and somewhat coincident?

Jimmy: Yes. Now you got it!

Max: Yeah, I get it now. Why can’t she just explain to us like you just did? Academics are weird!

Karn: She told me that we have to get knowledge by ourselves because the knowledge is not for transferring or giving. It’s more like enlightening by ourselves. Or, maybe she just doesn’t know how to explain it clearly.

Jimmy: I’m not done yet. I’m also in charge of Plato, a Greek philosopher. For Plato, I think he has a very conflict idea about how the good state, or Polis, should be. It is because his famous work called “the Republic” points that there are three important classes in the republic—the rulers, the soldiers, and the traders and each class performs the role of which it is suited. Like, to put the right man to the right job, you know?

Smile: That doesn’t sound conflict.

Jimmy: Here’s the conflict part. He wanted the abolition of family life and children will be brought up communally so that the family interests will not prejudice political judgments.

Smile: He also recommended sexual equality.

Jimmy: but he also recommended that arts must be highly censored and education must be controlled by the rulers.

Karn: Umm. It sounds conflict to me now.

Jimmy: See? That’s all I got, anyway. What about you, Smile? Did you do your share?

Smile: Of course, I did. Guys you don’t know how tight my schedule is. So just don’t try me!

Max: Okay, okay, we got it. Can you please just show us what you’ve got, Smile?

Smile: Alright! At least Max here knows how to talk to a lady. My part concerns Mill, Marx, Feminism and Muslim thought. I think Mill stressed on individual liberty on the grounds that social freedom is required by the principle of utility. He saw men as progressive being and he also saw individuality as the idea of personal autonomy.

Jimmy: did he also say that the best form of government is democracy?

Smile: Yes, he did. He explained that democracy promotes rationality and public spiritedness by calling on the electorate to be more concerned about public issues in a rational way. And another guy that I’m working on is Karl Marx. Marx believed that the most powerful class in this capital era is the working class, or Marx would call it “proletariat.” He said that the workers have their human resource as power to, at least, bargain with the capitalist—their employers. That’s why we see demonstrations and strikes when the employees are unsatisfied with anything. That’s how they do it, in Marx’s idea. Also, he put equality for every human regardless of gender, education, profession, but more importantly, class. I think people think that Marx is all about economics because he stressed on class and economic issues too much. Actually, he had many interesting recommendations for almost every issue in the world.

Karn: Is he the communist, like Lenin, Mao Zedong and Stalin?

Smile: He is the father of the communists and those guys you just said their names are his followers thought Mao and Stalin kinda fabricated Marxism for their own benefits. Marx said that the workers must conduct a revolution to overthrow the capitalists and to establish the classless world.

Karn: Oh, okay. Just remember that you can’t say that in your hometown, Smile. We still want you here.

Smile: I know. I know. Actually, you can’t say that in your hometown too, Karn. You don’t have more freedom of speech more than I do. Now let me tell you about Feminism and Muslim thought. Feminism explains that women are oppressed by men and the patriarchy. The patriarchy is the law of men. Because everything is there for men, women can’t get their benefits, or even reach their full potential. Therefore, women have to, at least, set themselves free from men. I don’t man that they have to be lesbians, but rather to see themselves as equal as men.

Max: I think you are off the hook, Smile.

Smile: Yes I am. The last part of my content is the Islam thought. I think it is about “the West against the Rest” kind of ideology, meaning that the West wants to run the world and it has been exploiting other parts of the world and they have refused to stand it anymore. America is a big country but it constantly bullies other countries for its benefits for too long and, I think, the 9/11 incident let us know that the world is changing. There are lost of fundamentalists who will defend the Islam with their lives, but there are also moderate Muslims who will use the Islam as a way of life, not the war declaration. All in all, we will have to wait and see what will happen next.

Jimmy: Wow. I think you prepared well, Smile. We will win this mid-term presentation for sure.

Max: Come on. You don’t even know what we will do yet.

Karn: I’ll be in charge of left and right, liberalism, conservatism and socialism, while Max will work on fascism, nationalism, feminism and Ecologism.

Max: And we will put it together so that the presentation won’t look like 2 separate presentations like yours!

Jimmy: Okay. Okay. What will you say about the chapter 8 then?

Karn: First, I’ll explain about all the ideologies. Left and right politics is a common way of classifying political positions, political ideologies, or political parties along a one-dimensional political spectrum. The perspective of Left vs. Right is a binary interpretation of complex questions. Left-wing politics and right-wing politics are often presented as polar opposites, and although a particular individual or party may take a left-wing stance on one matter and a right-wing stance on another, the terms left and right are commonly used as if they described two globally opposed political families. And you will have to listen to my presentation for more explanation on this issue.

Max: Cool, eh?

Karn: And liberalism is the belief in the importance of liberty and equal rights. Liberals provide a wide range of views depending on their understanding of these principles, but most liberals support such fundamental ideas as constitutions, liberal democracy, free and fair elections, human rights, capitalism, free trade, and the freedom of religion. These ideas are widely accepted, even by political groups that do not openly profess a liberal ideological orientation. Liberalism encompasses several intellectual trends and traditions, but the dominant variants are classical liberalism, which became popular in the eighteenth century, and social liberalism, which became popular in the twentieth century. I think conservatism is almost the opposite of liberalism because conservatism is a political and social philosophy that promotes the maintenance of traditional institutions and supports, at the most, minimal and gradual change in society. Some conservatives seek to preserve things as they are, emphasizing stability and continuity, while others oppose modernism and seek a return to the way things were.

Max: And then we have the socialism.

Karn: Thanks Max. The socialism which is an economic and political theory advocating public or common ownership and cooperative management of the means of production and allocation of resources. A socialist society is a social structure organized on the basis of relatively equal power-relations, self-management, dispersed decision-making and a reduction or elimination of hierarchical and bureaucratic forms of administration and governance; the extent of which varies in different types of socialism. This ranges from the establishment of cooperative management structures in the economy to the abolition of all hierarchical structures in favor of free association. Then, it’s Max’s part.

Max: My part consists of fascism which is a radical and authoritarian nationalist political ideology. Fascists seek to organize a nation according to corporatist perspectives, values, and systems, including the political system and the economy. Fascism was originally founded by Italian national syndicalists in World War I who combined extreme right-wing political views along with collectivism. Scholars generally consider fascism to be on the far right. See? There’s a connection between left and right politics to other ideologies and I’m sure there must be connections between political thought and political ideologies too! Next, I have nationalism ideology. This ideology involves a strong identification of a group of individuals with a political entity defined in national terms, for example, a nation. Most of the time, it is the belief that an ethnic group has a right to statehood, or that citizenship in a state should be limited to one ethnic group, or that multinationality in a single state should necessarily comprise the right to express and exercise national identity even by minorities. It’s creepy to apply this idea to the real world events like the holocaust and other wars that were conducted in the name of the nation.

Smile: Yes. There are many wars like that, but I think the next generations will suffer more than the one went to the wars because children will feel the sense of hostility even if they don’t fight anymore. It’s about the history of international relations, diplomacy and war. For instance, I don’t think you, Thais, would prefer to have a Burmese as a friend.

Jimmy: And it is less likely to see the Korean, the Chinese and the Japanese together.

Smile: Yes it is.

Max: That is just sad and unfair. I think the country should not go to war, or start a war no matter what then! Now, feminism! Yeah, I’m working on feminism as well, Smile. So, we better work hard on this if we want the good grades. Ajarn won’t be happy if we end up present the same thing. To me, feminism refers to movements aimed at defining, establishing and defending equal political, economic, and social rights and equal opportunities for women. Its concepts overlap with those of women's rights. Feminism is mainly focused on women's issues, but because feminism seeks gender equality, some feminists argue that men's liberation is therefore a necessary part of feminism, and that men are also harmed by sexism and gender roles. Feminists are persons practicing feminism—can be persons of either sex. Therefore, I don’t have to be a woman or a gay man to be a feminist!

Karn: That’s great. If being a feminist means that we should respect women more, I think we all should be feminists.

Max: Yes, Karn. Also, if we want to respect the environment more, we can be ecologists. The idea of ecologism or environmentalism is a broad philosophy and social movement regarding concerns for environmental conservation and improvement of the state of the environment. Environmentalism and environmental concerns are often represented by the color green. Environmentalism can also be seen as a social movement that seeks to influence the political process by lobbying, activism, and education in order to protect natural resources and ecosystems. An environmentalist is a person who may speak out about our natural environment and the sustainable management of its resources through changes in public policy or individual behavior by supporting practices such as not being wasteful. In various ways, for example, grassroots activism and protests, environmentalists and environmental organizations seek to give the natural world a stronger voice in human affairs

Karn: And that would be a small part of our presentation. We will have more details, more analysis and ideas for each ideology and we will, as well, try to link it to each other and to political thought in the chapter 7.

Max: By the way, people call ecologists “tree-huggers” because some of them would go hug or even chain themselves with a big tree in order to prevent it from getting cut. Therefore, if I am a feminist and I want to protect women, I can be a “women-hugger.” You know, to keep them from harm.

Smile: That just sounds disgusting, Max. You pervert.

When the Shit Hits the Fan?

I have been asked about posibilities that the Thai military would "launch a coup" against PM Abhisit many times for the past few months, especially these past few weeks after one of PAD's leader, Veera Somkwamkid, was captured and held by the Cambodian authority.

People who have asked me may think that I am supposed to have some "leaks" from my dad, a retired militarry officer. The truth is that, what is spreading in our society is just words from the world of mouths. "He says that a BIG name in the military will conduct a coup VERY SOON." "Naah, he won't do that. No one wants to live the rest of their lives in hell like the last guy who did the coup. What was his name again???" That kind of conversation.

Until this very evening that the Thai and Cambodian armies fired at each other and that caused the worst falre-up over decades. The clashes killed at least six people and damaged properties on both sides. Both the Thai and Cambodian armies claimed that they didn't start firing, and that the firing went off from the other sides first. Of course, when two people are saying different things about the same issue, it means that one of them is lying.

The matter of discussion here is not about "who" is lying, but rather about "why" they have to lie. To answer this question, we may look at sequences that came after this scence. First, the Cambodian vowed to take the issue to UN Security Council.

Second, the Thai Defence Minister, Prawit Wongsuwan assured the public that he and his ministry along with the Thai military are negotiating about this matter and everything will be fine.

Third, the Army Cheif, Prayut Chun-o-cha revealed that the firing was over and some Thai soilders were injured.

Fourth, PM Abhisit told the press that the Thai armies fired shots of warning and responsed to Cambodian's shots when the warning shots were ignored, but failed to confirm if some Thai soilders were captured.

From these 4 scenarios above, I believe that there are 3 main groups of elites: Cambodian government; the Thai military and; the Democratic Party. What we should discuss here is not "which one among these 3 groups will benefit most from this clash?" but "who among these 3 will lose benefit the most?"

In my perspective, the Cambodian government would be able to nail Thailand about the on-going territory disagreement by using this very fresh firing event--with little help form the United Nations. So, the Cambodian will benefit most.

Apart from that, the Thai military would be able to use this "security and dignity of Thailand"--related to this territory disagreement and the role of the military in defending the country (from who?)--as a good enough excuse to launch a coup... Finally! Therefore, the military gets their share as well!

However, the goat in this story is the Democratic Party. From what I heard in the news, the PM sounded a bit indifferent about this firing event. As a citizen of Thailand and a student of Politics, I would propose that the PM show more concerns and care about the Thai military, especially for those soilders who we don't know if they were captured by the Cambodian authorities. The PM doesn't have to really care about the Thai military, but, as the politial leader of the country, he should at least be aware that his British cold and heartless personality is not always the best card to play.

One of the Western's sayings I like is "When the shit hits the fan." It means "messy and exciting consequence brought about by previously secret stiuation becoming public."

What I would to comnclude here is that the most appropriate question to ask is "whose face is in front of the fan?" In this case, I would stay away from the fan if I were PM Abhisit.

Source: http://www.phrases.org.uk./meanings/407950.html

http://www.nationmultimedia.com/2011/02/05/national/Border-clashes-kill-six-3014805.html

Picture was retrieved from: http://www.thaisweden.com/2010/12/wikileaks-2006.html

[Book] Politics: an Introduction--Chapter 1 (Abisit, Thaksin, or the system?)

Now we are at the first chapter of the book, and it is also the first chapter for this very first part: People and Politics. The name of the chapter is "Is Politics Really About People." What a good question, to begin with!



We are all individuals in the sense that we are a single human-being and the word "individual" suggests "originality and uniqueness" in each of us. However, what the authors try to point here is that there have been arguments if individuals are generic or made through the socialization process. Now you may not know what socialization is at this moment, but--no worries--we will cover this issue in the chapter 2--Political Socialization.

Anyway, the meaning of the word "individual" varies and is sensitive to time and space. [Guys you will hear this "sensitive to time and space and, or context specific" a lot. So, please bare with that because, all in all, it is the property of politics which makes this field of study interesting (and confusing sometimes).] For instance, in Western philosophy, individuals are placed as centrality and primacy of politics. No woder, that discussions about human rights and individual rights first started there. On the other hand, individuals are seen as subjects in Eastern states. More importantly, the definitions of individual also varies throughout time. in ancient Greek, which believed to be the birthplace of democracy, women, children, and slaves were seen as men's/head of the family's properties.

Therefore, if we take the "individual level of analysis," ancient Greek shouldn't have been called democratic state.

In this chapter, the authors provide us 3 questions of analysis. First, we need to look at relationship between the individual (agent/subject) and wider processes and institutions (structures). For example, to analyze how open the Thai political system is, we may look at the petition for law amending process.

Second, we need to at concepts and status of individuals in a certain country. And, third, we need to assess the extent to which the individual gains the capacity for effective political action. Can we perform a demonstration in front of the government house if we are upset about our education system? Will our voices be heard and will our opinoin be significant enough that the officials will take into account? Those are all important questions to ask.

Now we get to the point to decide if we want to study politics by seeing it as parts or whole. There are 3 main things that we should be concerned. first, Mutually Exclusivity tells us that we could make mistakes by saying that we can make inference about other things when we study one thing, or we could face individualistic fallacy and ecological or systematic fallacy. We (think we) know one thing doesn't mean that we know other things.

Second, Redcutionists tell us that one study doesn't apply to all (No one size fits all) and we can't say that it is individual who create events. Some Thais blame Thaksin for almost all events occuring in Thailand: corruption, illieration, poverty, oil price, Prah Vihear temple and problems along Thai-cambodia border, traffic congestion, flood, draught, etc. There is something wrong with this logic.

Third, structurationists, like Anthony Giddens, would tell us that "structures are socially constructed." Which means that "actors make/reproduce structures but they are infromed or constrained and their lives are given context by them." Makes sense?

From what we already know from reading this blog, there are 2 main things here to be looked at: Individual and Structure. When we look at each, we call it "the form of analysis." There are also 2 main forms of analysis: Form of individual analysis (or methodological individualism--such as behavioralism) and form of functional analysis (such as functionalism and marxism). We will see if we agree with that later!

The last concept in this chapter is the "modern individual." Modernity, as pointed in the Enlightenment's era, suggests that individual is the smallest form of political actors--indivisible. And Renaissance thought gives soveriegn and autonomous as properties of individuals. There is something we should carefully examine in modern individual concepts, however. That is, it also performs systematic exclusion of people by using stereotypes.

Apart from that, utilitarianism sees human asutility maximizer or economic man, thinking that humans are rational creatures and social life is nothing more than a market place. Nonetheless, Mancur Olson felt that there could be an issue of "free riders" if ones who benefit from goods and services don't put their efforts into organizations. The French and American revolutions could express the capacity of individuals to well act as a group, though the sense of the two revolution is different and affects individuals of the two countries' political behaviors even in the present. That is, the Americans would participate in social and/or political organizations than the Frnch would, but the French would gather and perform strike much quicker especially when they feel skeptical towards their government--which is almost all the time...

Goran Therborn explains individual rights as citizenship to claim and act and to be under the protection of the state, while Alexis de Toqueville sees American patriotism as collective act, and Jean Francoise Lyotard says that individuals and collectivism is not the matter of discussion anymore, rather Postmodern... It depends on what you believe, I guess.

There are "3 As" to look at the issue of individual and the capacity for meaningful actions. Are individuals "ALLOWED" to express dislike or disagreement to the authorities and to express themselves? Is the political process "ACCESSIBLE" to ordinary individuals, like you and me? Is the resource the individuals need in communication and expression of their political rights (such as the Internet, the genreal elections, etc) "AVAILABLE" in the certain country?

Those are all the important questions we should find the answers. Next time we will talk about the chapter 2: Political Socialization!

[Book] Politics: an Introduction--Introduction

Okay kids. I knew I promised you guys that I would write clipnotes for you on this blog. You have kept reminding me several times and I just kept forgetting. Baaaaaad bad professor, I am.


Here, since I am keeping my words, is the clipnote for the introduction of our required book.





Let's get back to the introduction of this book. First of all, I have to remid you (and myself) that I have chosen this book for our class because the book discusses why politics should be studied and it encourages students to think about "daily politics" by pointing observable experience of political world (that ordinary people like you and me would be able to experience) in the book's content so that the readers could see themselves as active actors in political world. (This is kinda "Yes, we can!" ideology).





The first thing the introduction tells us is that "politics is important." Why? Actually, the book doesn't really explain why politics important but, at least, it tries to explain that politics is not a very easy thing to define.





We may take a look at "what" constitutes politics first. In a country with representative democacy like Thailand, we may think of general election when thinking of the word politics, or we may just simply think of what the Prime Misnister and the Members of Parliament do at the govenment house. Is politics only about voting in general elections or what happens at the government house? ABSOLUTELY NOT!!!





Politics is almost about everything in our lives--our peers; our languages; our clothes etc. Therefore, that also means that politics can occur everywhere as well. That was the answer of "where" politics takes places.

To study politics, you need to know that there are 2 main approaches in acquiring political knowledge: 1. Normative appoarch, which is what ougth to be or what should be in the IDEAL world (Thailand is a land of smile and peace.. bla bla bla) and 2. Empirical approach, which is what actually happens in the REAL world (There were many violent demonstrations in the past years).

Also, the unit of analysis is another important thing that you need to make up your mind when studying politics. What is your subject of inquiry? What do you want to make sense out of? The smallest unit of analysis is the individual level of analysis--to analyze an individual--or it can be an analysis of functions and structures (such as governmental regimes, political ideologies, countries, etc).

Apart from that, as we already studied in the class that after the Second World War, there has been an attempt to make politics science. And here we go "political science". But can we really take politics as science? If we can, we may need to bare in mind that, first, there is no clear cut between fact and value and between what is right and what is wrong. For instance, we cannot put the former PM Thaksin Shinawatara and this current PM Abisit Vejjajiva (I hope that he is still the current PM when this blog is launched) on a scale and say who is a better PM without bringing our judgements into the discussion.

Second, even if we use statistical methods to collect and analyze data, we are only able to explain the data or trends over time, but we are not able to explain political phenomena by placing causal relationship on the set of data. For example, we know that most people in the South of Thailand vote for the Democratic Party but we don't know why they vote for the party and we cannot say that every single person from the South has to vote for the particular party. If they have to, that would be very sad and very undemocratic.

Finally, we have to be aware of "the language of politics." The language of politics is pretty much what we use to express ourselves. Now remember that when we speak, we do not only express our ideas but we also tell people who we are. That is the matter of "identity." I think the French would best present the case. That is, the French is known for being proud of their beautiful language and most French would reuse to speak other languages even if they know how to.

The language of politics, like politics itself, is sensitive to context--time and space. Which means that what we use to express certain idea in the past may not express the same idea today. To give an example, the word "homely" is used to describe a warm person in the UK and oriental coutries, but it means boring in the US. So, you better don't try complementing your American girlfriend that she is very homely... (You have been warned!).

Last thing about the language of politics is the radicals, such as feminists. Wait, I don't mean that to be feminists is to be radical, but I admit that there are some feminists who ae practicing the ideology a bit too radical. In other words, I have been friend with feminists who believe that the word human kind, which means the race of human, is rooted from "MAN" so we should change it to "womankind" in order to protect women from suppression; and that the word "history" is combined from "his" and "story"!!! So, in their perspective, history is nothing bigger than great tales of men. So, they ask why we can't change it to "herstory"???

Alright, I believe that to change the whole system of languange--so that women can have a better life--is way too and too irrational, and also very sad. It is not about the language kids. It is about the system.

That is for the introduction. Keep checking in for updates on the following chapters!

Nite,
Surada

[Book & Exam] TU-GET

Hey,





I am sorry for having been disappear for a while. I have been extremely busy. Anyway, I know that wasn't a good excuse.





Okay... I went to take the TU-GET exam on December 26th at Thammasat University's Rangsit campus and I just knew my score nights ago.



The thing is that I will have to submit the TU-GET score to the doctoral program in business at Thammasat Business Schoool because they require either 100 points for iBT-TOEFL/ 7 points for IELTS, or 600 point for TU-GET. I have my above 100 points for iBT-TOEFL but the score expired in the passed August. So, I have to find a way to meet the requirement of the school.

I was thinking for a while and coming up that I should take the TU-GET because it is much cheaper than TOEFL and IELTS. The test fee is 500 baht, while both TOEFL and IELTS cost around 5,000 baht. 10 times cheaper...

I registered for the December round of the test and I also found many interesting information at this site http://www.tu.ac.th/org/litu/Banner/06/thai/tuget1.html. After that, I went pay the test fee at a branch of Kasikorn bank nearby my house. Usually, it may take around 5 to 10 days that you will see on the website if TU-GET administration gets your money or not, and you will be able to see your test room, seat number, and your test ID.

To prepare for the test, I baught the book TU-GET updated edition which is written by TGRE Institute Publications from Thammasat University' bookstore. It costs me 330 baht. Unfortunately, I just found on its website days ago that they offer cheaper price if you buy from the TGRE itself. D-m- it!

Here comes the book review! The book has 3 parts: Explaining the TU-GET test; TU-GET review which consists of Structure review, Vocabulary review, and Reading comprehension review; and 8 sets of the TU-GET test with answers and brief explanation.

Personally, I life the first 2 parts of the book. It is because they provide me what the test is and what it is looking for. Therefore, I spent days studying the first 2 parts religiously before getting myself into the third part. However, I took a diacnostic test even before studying the first 2 parts so that I knew what my strenghts and weaknesses are.

After taking the diacnostic test, i realized that my grammar sucks and my reading comprehension is even worse. I got around 60 questions correct out of 100 with almost less than 15 questions correct from the reading comprehension part. That was a big "wake up call" to me.

Given that I have a full-time job and a couple of part-time job, I barely have time for preparing for the test and I finally get myself soild four days to study just right before the exam.

On these 4 days, I reviewed the first 2 chapter, especially the reading comprehension part and I worked on a couple of the mock tests on the very last day before the exam. Still, I didn't score as well as I wanted to.

On the test day, I got to the Thammasat's Rangsit campus an hour early to make sure that I have everything I need, but I forgot to bring my test room number and my seat number with me. No worries, I told myself and walking to the test administration room to get the numbers. It went very well. I got the number and going to take the test very very soon.

The time came and I took the test quietly for 3 hours with my lucky 2B pencils that I used almost 7 years ago in my undergraduate entrance exam when I was a desperate high school student trying to get myself into the best university in Thailand.

I found that the actual TU-GET test I took is waaaaaaay easier than the mock TU-GET and the review parts' questions of the test preparation book I baught. I really thought that I got almost every question right, but, yeah, there were some questions that were extremely freaking hard.

I finished it and walked away and almost completely forgot about it since I saw in the website that it would take about 10 days until the score will pop up on my computer screen and given that it was the New Year hollidays, I was expecting that I would know my score around the 10th of January.

On the 2nd of January's night, I was wokring on my desktop and getting a strange feeling about TU-GET so I checked on the website again, thinking that my score would not be available yet. I checked it and it was so fast that I didn't close my eyes in time.

I was super scared when I saw that "THE SCORE WAS THERE!!!"

But it was too late. I saw it.

After days of studying, I have no regret. I got 220 out of 250 in the Structure part; 210 out of 250 in the Vocabulary part; and 420 out of 500 in the Reading comprehension part. Hence I got 850 points in total, meaning I got 58 questions right out of 100 questions since the test has 100 questions and each of them worth 10 points.

It was a very darn good score for a preson who prepared for the test for just 4 days... hehehe

Okay, I suggest that, if you are taking the test, you read this book--borrow it or buy it (doens't matter). It is a good test prep material since it is freaking harder than the actual test. Plus, the review part is a knock-out! I do hope that this article is helpful for those thnking about taking TU-GET or CU-TEP tests.

This is it for now.

Love you all,
Surada